De vorige keer schreef ik over het opstarten van de borstvoeding en welke tips en trucs mij hierbij geholpen hebben. Nu zal ik met jullie delen hoe het vervolg van de borstvoeding is verlopen.
Het vervolg
De borstvoeding met Grote Prinses verliep lekker, maar er kwam natuurlijk een tijd waarop ik weer aan het werk moest gaan. Ik wilde niet dat dit het einde van de borstvoeding zou betekenen, dus een paar weken voordat ik weer aan het werk moest, heb ik contact gezocht met mijn werkgever. Ik ben werkzaam in het onderwijs en had – bleek later, onterecht – aangenomen dat men wel bekend zou zijn met borstvoedende collega’s. In de Arbeidstijdenwet is een artikel over borstvoedende moeders opgenomen. Een werkgever moet een borstvoedende moeder, tot op zekere hoogte, tijd geven om ofwel het kind te voeden ofwel te kolven. Hiervoor moet de werkgever ook een geschikte ruimte beschikbaar stellen. Het is natuurlijk leuk dat dit bij wet is geregeld, maar het is natuurlijk ook fijn als je werkgever hier van harte in mee gaat. Bij mij was dit gelukkig wel het geval.
Eenmaal aan het werk, kreeg ik de beschikking over een af te sluiten ruimte, met stopcontact, tafel en stoel. Tevens mocht ik van de rector van haar persoonlijke koelkast gebruikmaken om de melk te bewaren. Omdat je als docent niet zomaar kan zeggen dat je “even gaat kolven”, heb ik in mijn pauzes gekolfd. Of, als dat zo uitkwam, in een tussenuur. Dit betekende wel een kleine “vereenzaming”, want ik voerde geen gesprekken meer met collega’s tijdens de pauzes.
Eenzaam heb ik me overigens vaak gevoeld tijdens het geven van borstvoeding. Tijdens de borstvoedingsperiode van Grote Prinses wilde ik het liefst niet voeden waar anderen (behalve mijn man dan) bij waren. Ik vond het ongemakkelijk. Niet zozeer omdat ik mijzelf schaamde, maar meer omdat ik de anderen niet opgelaten wilde laten voelen. Als we ergens op bezoek waren, zonderde ik me af als het voedingstijd was. Nu, met Kleine Prinses, doe ik dat niet meer. Als mensen er aanstoot aan nemen dat ik mijn kind voed, dan zeggen ze dat maar. Dit keer voelt het dan ook een stuk minder eenzaam. Kolven doe ik trouwens wel alleen; ik vind dit gewoonweg zelf niet heel charmant.
Met Grote Prinses heb ik nooit last gehad van tepelkloven of spruw. Wel eens van bijna-borstontsteking. Ik heb dat toen opgelost door onder een heel warme douche te gaan staan en mijn borst te masseren waar de harde plekken zaten en heb zo de verstopping weggemasseerd. Vervolgens een blad witte kool er tegenaan en het was die avond opgelost. Bij Kleine Prinses, nu inmiddels 13 weken, is het afwachten of het net zo goed gaat. Ik probeer gewoon goed op mijn lijf te letten tijdens deze periode.
Tips:
- Maak ruim van tevoren afspraken met je werkgever over voeden en/of kolven.
- Doe wat jij het prettigst vindt als het gaat om voeden in gezelschap.
- Zorg goed voor jezelf en let op je lijf.
De volgende keer zal ik beschrijven hoe het stoppen met de borstvoeding van Grote Prinses is verlopen.
Zusjes & Zootjes 